W odmianie hinduizmu, noszącej nazwę wisznuizm, Wisznu jest jedynym bogiem, któremu oddawana jest cześć. Według tej odmiany religii, świat podzielony jest na część duchową i materialną. Uczestniczenie w przemianach samsary może zostać przerwane dzięki bhaktijodze.
Wisznu opisywany jest jako bóg wszechogarniający. Cechuje go piękno, sława, wiedza, majętność i wyrzeczenie. Atrybutami Wisznu są buława, koncha, dysk i kwiat lotosu. Przedstawiany jest jako mężczyzna, odziany w złote szaty i przyozdobiony klejnotami. Ma cztery ramiona i niebieską skórę. W każdej dłoni trzyma jeden z atrybutów.
Krysznaizm należy do odmian religii wisznuickiej.
Wisznu jako dewa
Wisznu jest jednym z Trimurti, wraz z Brahmą i Śiwą. Awatarami boga są Kryszna i Rama.
Żoną Wisznu jest bogini szczęścia i bogactwa – Lakszmi. W mitologiach wedyjskich jest przedstawiana również jako bogini obdarzona pięknem, zapewniająca pomyślność. W literaturze religijnej występuje jako bogini płodności i patronka zbóż.
Wisznu dosiada najchętniej wahana, wierzchowca, Garudę, którym jest orzeł, posiadający ciało człowieka. Jest czerwony lub złoty. Garuda to brat Aruny, Świtu oraz woźnicy boga słońca, noszącego imię Surji. Mityczny ptak jest wrogiem Nagów. Są to bóstwa wodne, o kształcie węża. Kryją się prze światem w podziemnym miejscu, zwanym Bhogawati. Strzegą skarbów, które znajdują się w ziemi.