Judaizm jest wiarą monoteistyczną. Jahwe, któremu Żydzi oddają cześć, uważany jest za Boga Abrahama, Izaaka i Jakuba. Przemówił do Mojżesza, jako Ten, który jest. W ten sposób została podkreślona wieczność istnienia Jahwe od początków czasu do jego kres.
Słowo, określająca Boga Izraelitów, pojawia się zarówno w Starym testamencie, jak i w Nowym Testamencie.
Postać Jezusa Chrystusa, który, według Pisma świętego jest twórcą wszystkiego, może być utożsamiany z Jahwe. Nie może być postaci ważniejszej. Księga Rodzaju czyni Boga Jahwe twórcą świata, czyli Stwórcą jest Bóg – niezależnie, jakim imieniem zostanie nazwany.
Oblicze Boga
Starotestamentowy Jahwe w niczym nie przypomina Boga, o którym nauczają duchowni we współczesnym Kościele.
Poznajemy Jahwe, jako tego, który wygnał z raju pierwszych rodziców. To Bóg, skazujący całą ludzkość na zagładę poprzez zesłanie potopu. Pomieszał języki budowniczym wieży Babel, nie chcąc, by sięgnęła nieba. Od swoich wyznawców żąda bezwarunkowego posłuszeństwa i uwielbienia, karząc za wykroczenia przeciw sobie.
Można więc opisać Jahwe jako Boga okrutnego, bezwzględnego, który posuwa się do czynów krwawych, nie szczędząc ludzi, których stworzył. Jak wytłumaczyć taki obraz Boga?
Bóstwa starożytne często przypominają ludzi i ich zachowania. Cechy Boga Żydów są takie, jak bóstw, w które wierzono od najdawniejszych czasów. To dlatego jest mściwy i despotyczny. Do niego należy życie ludzi i to on decyduje o ich śmierci. Karty Pisma Świętego Starego Testamentu obfitują w przykłady, potwierdzające to twierdzenie.
- Izraelici są niewolnikami Jahwe. Nazywa tak swój lud, mówiąc o tym w Księdze Kapłanskiej.
- Prawo, jakim Bóg nakazuje kierować się swojemu ludowi, jest prawem Hammurabiego. Oko za oko, ząb za ząb. Należy ukarać winnego, bez wybaczenia jego win, nawet, jeśli oznaczałoby to zabicie inaczej postępującego. (Księga Powtórzonego Prawa).
- W Księdze Wyjścia daje się poznać jako Bóg zazdrosny. Tak mów o sobie, zakazując oddawania hołdów innym Bogom.
- Nie przejmuje się uczuciami wiernych sobie ludzi. rozkaz, by Abraham zabił syna, jest bezduszny i okrutny. Ojciec nie mógł wiedzieć, że w ostatniej chwili rozkaz zostanie cofnięty.
Podobnych przykładów jest mnóstwo. Taki obraz Boga jest bowiem zgodny z wyobrażeniami żyjących wówczas ludzi, ich moralnością i przyjętymi wzorcami zachowania. O nowatorskim obrazie Jahwe świadczą kamienne tablice, zawierające przykazania, przekazane Mojżeszowi na górze Synaj. W czasach, kiedy życie nie stanowiło nadrzędnej wartości, okrucieństwo było jednym z elementów rzeczywistości, obecnym w codziennym życiu – nakazy dziesięciu przykazań stanowiły przekaz, który mógł zostać stworzony jedynie przez Boga. Ich aktualność wydaje się to potwierdzać.